over mij

Iedereen is altijd weg van Nescio. Pas nog in een van de marathoninterviews die ik heb beluisterd – ik weet niet meer met wie – zei een schrijver: of het over mij ging! Eindelijk! Zo'n sensatie, zou je die alleen hebben als je jong bent? Zoals ik het had met Monika van Paemel, en met de Coladrinkers? Later vind je nog wel herkenning of erkenning in boeken, maar dat echte samenvallen? Daar ga ik eens over nadenken.
Ik ben ooit tot bladzij 21 gekomen in de Uitvreter. Er is nog hoop.