stil

meteoorHet is hier nogal stil.
Dat komt deels doordat ik het hartstikke druk heb met allerlei zelfgekozen activiteiten: vrijwilligerswerk, fotografie, koor (zingen en PR), Nederlandse les geven, recensies schrijven, boek schrijven, noem maar op. Ik geniet van alles en het gaat me goed af. Het blijft alleen wat stil op mijn blog.
Dat komt ook voor een deel door dat hele mindfulnessgebeuren. Het is goed voor mijn gezondheid – ik slaap echt beter – maar heel slecht voor de opgewonden geest waar blogstukken uit voortkomen. Ik ben nog steeds even verontwaardigd over diverse maatschappelijke problemen, maar ik doe wat ook zo goed werkt bij de nachtelijke hartkloppingen: erkennen dat het er is, zonder oordeel of actie.
Daarbij ben ik ook nog overgestapt van de Volkskrant naar de NRC. Het is dat Pieter Steinz zich eenmaal per week door mijn merg en been schrijft, anders was ik inmiddels in coma geraakt. Wát een zielloze, oninteressante krant, wat een enorm gebrek aan goede columnisten, wat een gortdroge verzameling van feitjes – liever wind ik mij dagelijks op over mensen die beláchelijke dingen vinden dan dat ik me door zo'n berg papier heenkauw.
Al met al – waar de hartstocht geboren wordt (die bron van alle kwaad: begeerte en ego ten top) daar worden ook blogposts geboren. En hartstocht moet af en toe gewekt, anders sluimert ze in.
Het lijkt wel of de zenne mildheid een soort van glimlachende depressie is. Niets is nog belangrijk. Het leven is wel mooi en ook wel lelijk.
Of doe ik iets fout?
Ik wil me zo graag weer opwinden. Niets geeft me immers zo het gevoel dat ik leef, als het schrijven van een stuk met een hartstochtelijke mening. Of het helpen ontstaan van een boek.
Het blijft hier nogal stil.

Dit bericht is geplaatst in autobio. Bookmark de permalink.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *