De idioot in het bad is een overbekend gedicht en toch wordt het geen cliché, niet zoals Denkend aan Holland dat een nachtwachtkoektrommeltjesgedicht geworden is. Wat dit gedicht zo ontroerend maakt, is dat het zo diep gaat. Diep, zoals een romanschrijver diep moet gaan om na te voelen wat zijn personages doormaken. Heel diep in jezelf tot je aan de emotie raakt die op het papier tot leven moet komen.
En hoe diep moet Vasalis hier gegaan zijn, tot haar eigen geboorte, dat veilige warmwatergevoel waar met een geweld een eind aan komt, om met harde geluiden en schrille lichten in het leven verwelkomd te worden.
Het gedicht gaat niet alleen over die arme idioot met zijn wijze lichaam, het gaat over al die keren dat je zelf uit je gewaande veiligheid de straat op werd gesmeten. Alleen je lichaam herinnert zich in zijn oneindige wijsheid nog hoe het was. Warm, gewichtloos, piekerloos. Wiegend als koralen in de warme zee. Terug naar de oerbron. Dat altijd weer zoeken.
Dat soms vinden in muziek.
Samba pa Ti.
295 Santana – Samba pa Ti
vanaf vandaag werken we met de lijst van 2013. De nummers in het lijstje hiernaast zijn aangepast.
http://www.radio2.nl/top2000/
Voor mij is het toch de leegte en de eenzaamheid, die dit gedicht bij mij opwekt.
City to city nr: 1526 "The road ahead is empty"
Ik was door het warme bad zó ontspannen geraakt dat ik bijna zou vergeten mijn link te plaatsen!
http://adriaanhendriks.wordpress.com/2013/12/24/gek-eigenlijk/
Wat een mooie dingen maken jullie toch allemaal! Ik ga na de kerstdagen me er even helemaal in verdiepen!
Prachtige kerstkaart Hellen!
groet Sa!