weerloos

pagodehet lijkt wel of ik overal
onveilig ben
stad zonder muren
geen omwalling
tegen binnenvallend strijdgewoel
en ieder delft naar
willekeur stukken
van mijn hart en ziel
om er de eigen vesting
mee te stutten
overal onveilig
overal gaten
of is dat waar
het licht binnenvalt?

Dit bericht is geplaatst in gedichten. Bookmark de permalink.

4 Reacties op weerloos

  1. Adriaan Hendriks schreef:

    Mooi. En ja, daar valt het licht binnen.

  2. Sagita Vogelaar schreef:

    Prachtige collage! En de kwetsbaarheid mooi vertolkt: een gat in een muur is een plek waar geen stenen zitten.

  3. Ferrara schreef:

    Wat een prachtig gedicht. Denk je wel om jezelf?

  4. Hella schreef:

    ja, blijft een terugkerende valkuil

Laat een antwoord achter aan Ferrara Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *