het vermoede landschap

Het was een leuke ervaring, het flitsverhaal. En ik heb er alweer genoeg van. Het gaat me redelijk makkelijk af, met meer of minder succes, dat mogen jullie beoordelen. Maar het blijft aan de oppervlakte, het is een trucje, een techniek, het gaat niet verder de diepte in, het helpt het schrijverschap niet vooruit. Terwijl ik dat wel hoopte. Ik heb een verhaal geschreven voor de Opium verhalenwedstrijd, en daar heb ik met liefde aan gepolijst. Ik vind het mooi, het komt uit een diepere laag, daar waar het goud wordt bewaard, vlakbij de diamanten die onder hoge, zware druk ontstaan. Het voelde goed om onder de douche te staan en opeens te weten: nee, dat van dat boek, dat moet anders en eerder. Het kan efficiënter en raker.
Ik stuur het nog niet op want het kan misschien nog mooier. Ik laat het nog even rijpen. Ik denk dat dat het is. Zo'n flitsverhaal, dat rijpt niet. Ik poep het uit onder het mom van de Dagelijkse Schrijfdiscipline, de juf die het goede voorbeeld geeft of tenminste haarzelf de illusie geeft dat ze hard aan 't werk is. Terwijl ze weet dat het anders en beter moet maar daar is ze te moe voor. Ze weet dat het er is, het vermoede landschap van de rijke fantasie, van schrijfsels die terzake doen.
Komt het doordat ik nu tegelijk Waking Life zit te kijken en half tot me door laat dringen wat er daar over de zin van het leven en het wezen van dromen gezegd wordt? Hoe daar droom en verhaal worden vervlochten met beeld- en muziekecho's, met beweging van schuddende treinen en golvende golven, dat zegt mij: ga op zoek naar het vermoede landschap.
Je eigen schrijfcoach zijn, jezelf aan je schoenveters uit het nietschrijfmoeras trekken. In elk geval de diepte weer in, waar de kleuren zoveel feller zijn.

Dit bericht is geplaatst in schrijfveerflitsverhaal met de tags . Bookmark de permalink.

4 Reacties op het vermoede landschap

  1. heleenma schreef:

    Ja, hier gaat het om!

  2. Ferrara schreef:

    Ik heb genoten van je flitsverhalen.
    Jou helpt het als schrijver misschien niet, maar door ze van jou te lezen helpen ze mij wel op de moeizame weg van het schrijven.
    Mijn eerste les bij Margreet Schouwenaar achter de rug en ik strijd dagelijks met de eerste opdracht.
    Succes gewenst en ik hoop je te zien op TV tijdens de prijsuitreiking.

  3. Ik zie jou al wel zitten bij de Opium-tv-opnamen. Succes en als ik kan stemmen... onee, zo werkt het niet. Veel succes en wijsheid bij de jury!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *