Ik heb me opgewonden over het commentaar van die zelfverklaarde fotodetective bij De Wereld Draait Door bij de World Press Photo of the Year 2012.
Hans Aarsman mag dan ontzettend slim op details van bepaalde foto's letten, hier sloeg hij de plank zo gigantisch ver mis dat het beschamend was.
Hij liet zich bijvoorbeeld badinerend uit over de gebloemde handschoentjes van de vrouw op de foto. Kennelijk weet hij niet dat iemand die in zo'n strenge nikab gehuld is, ook haar handen dient te bedekken. Hij vond 't ook raar dat de vrouw haar tasje niet even op de grond gezet had.
Oh? Alsof ze bij iemand op visite is, waar de "grond" is bedekt met kamerbreed hoogpolig? Kijk dan verder man, rechts naast de scène zit nog zo'n gewonde man, waar bevinden wij ons hier, is het een gang in een ziekenhuis die waarschijnlijk vol bloed ligt? Of een nog onveiliger locatie, een makeshift onderkomen van triplex met een wadimat op de vloer? 
Ik google en vind dit:
The picture shows a woman holding a wounded relative in her arms, inside a mosque used as a field hospital by demonstrators against the rule of President Ali Abdullah Saleh, during clashes in Sanaa, Yemen on 15 October 2011.
Er is nog een foto gemaakt op diezelfde locatie.
Meneer de detective wist ook niet dat opstandelingen iets ter identificatie op hun huid tatoeëren, wat reuze praktisch is bij doodschieten.
En meneer de detective vond 't ook helemaal niks dat zo'n overbekend beeld de prijs won. Want dat was gemakzuchtig. Want dat sprak iedereen aan en zei dus helemaal niks, of in elk geval een stuk minder dan een rauwe oorlogsfoto.
Terwijl ik denk: wat kun je beter doen om de ellende van revolutiegeweld te laten zien, dan een beeld gebruiken dat het archetype is van verdriet, dat van de pietà? Elke oorlogswond is er een, maar een pietà is alle oorlogswonden.
2012 World Press Photo of the Year: A woman holds a wounded relative during protests against President Saleh in Sanaa, Yemen, Oct. 15, 2011. (Samuel Aranda/The New York Times)
Helemaal met je eens, behalve dan dat het voor mij geen vrouw hoeft te zijn. Het kan heel goed een man zijn in die nikab. Redelijk forse polsen!
ik zag geen tv, maar was wel onder indruk foto (pietà, dacht ik ook) toch...dat de fotograaf hier nu 10.000 euro voor krijgt...( zo'n rare wereld, toch?) al ligt het er aan hoe hij het geld besteedt natuurlijk...
overigens als ik nog niet op de hoogte zou zijn geweest wat een burka ( niqaap) inhoudt en ik deze foto voor het eerst zou zien zou ik denken dat hier een man wordt doodgemaakt door iemand van een geheim gruwelsyndicaat( als in een horrorfilm.
deze foto is zo fake als het maar kan of denk je echt dat een islamitische vrouw die zo zwaar gesluierd is om al het manvolk op afstand te houden zich zo intiem zou laten fotgraferen met een bijna naakte man... En kijk eens goed naar de rechterhand van de man, die is echt geposeerd netjes op de bovenkant van zijn linkerarm gelegd, die linkerarm is ook geposeerd ge-exoroteert om toch maar vooral de tattoe zichbaar op de foto te krijgen en het drama compleet te maken. Inderdaad er zijn honderdduizenden fotografen en ze willen allemaal beroemd worden. Ik heb al zoveel gearrangeerde fotoos gezien, ontsproten uit de fantasie van de fotograaf en naar de werkelijkheid gemanipuleerd....fake hoor
Leuke theorie, maar waarom anoniem @anoniem?
Ik heb niet alleen kippevel van de foto, maar ook van wat je schrijft.
En al zou de anonieme reactie hierboven waar zijn,(waarom maakt hij zich niet bekend?) wie weet, dan nog is het kunst en knap om de werkelijkheid van de ellende die overal op de wereld aanwezig is, al is het dan symbolisch, goed in beeld te brengen.
Wat wordt er toch moeilijk gedaan over artistieke prestaties. Moet het dan allemaal beantwoorden aan wat iemand spontaan zou noemen. Dat is gewoon een verhaal op zich en doet niets aan of af van welke kunstvorm dan ook.
tja, zo'n @anoniem weet blijkbaar niet dat een moslimvrouw best in gezelschap van mannelijke familieleden mag zijn.