daar werd iets groots

De grote hoeveelheden bedrukt papier in het ouderlijk huis doen mij hier thuis ook krities rondkijken. Zo had ik een paar ordners gevuld met kopieën van artikelen over Friesland in de Middeleeuwen. Voor het geval dat ik mijn scriptie zou willen laten volgen door een historische roman. Dat was dus toen we in 1991 naar Oman vertrokken, waar het enige boek de Koran was, en waar het internet nog lang niet zou doordringen.
Twintig jaar met me meegesleept, die volle mappen. En nu nog voelde ik een soort van droeve tegenzin om ze weg te gooien. Een illusie was erin vervat, en ook een enorme stapel potentiële inspiratie. Ik zou eigenlijk de zolder stofzuigen, maar ik zat daar zuchtend met die mappen op schoot.
Tot het bestaan van het internet tot me doordrong. Ik kon gewoon online al die artikelen opsporen, en mocht het er ooit van komen, die Great Frisian Novel van mij, dan weet ik ze te vinden. Dus de zolder is nog steeds niet gestofzuigd, het boek niet geschreven, maar de innerlijke bibliothecaresse heeft weer een prachtige klus afgerond!

Dit bericht is geplaatst in Niet gecategoriseerd met de tags . Bookmark de permalink.

4 Reacties op daar werd iets groots

  1. adriaanhendriks schreef:

    Hoop dat je er geen spijt van krijgt, sprak hij zuinigjes. Ik krijg altijd spijt, van alles wat ik wegdoe. Vroeger of later. Ook komt het voor dat ik dingen weggedaan heb zonder dat ik het mij herinner. En dan maar zoeken, totdat je eindelijk onder ogen ziet dat je het hoogstwaarschijnlijk zelf weggedaan hebt. Gelukkig kom ik in kringloopwinkels vaak boeken tegen die ik ooit heb weggedaan. Die koop ik dan weer en word daar heel gelukkig van. Laatste aankoop in die categorie: Het plantaardig bewind van Jacques Hamelink voor € 0,50!

  2. De bewaarzucht, zeker als het om bedrukt papier gaat, zal door velen worden herkend, die iets met boeken, kranten of bibliotheken te maken hebben.
    Het is eigenlijk vreemd dat we woorden op papier veel vaker bewaren dan uitgesproken woorden, hoewel veel gesprekken toch ook de nodige wijsheid kunnen bevatten.
    Zeker in dit digitale tijdperk waarin we kunnen verzuipen in de overvloed aan documenten wordt het zaak regelmatig op te ruimen, zowel op zolder als in de computer. Het domweg bewaren is nooit ergens goed voor geweest en in dit tijdperk al helemaal niet.

  3. Ferrara schreef:

    Oei, wat herkenbaar. Echtgenoot knipt en scheurt wat af in kranten en bergt de boel dan netjes op in dozen waar we plek voor moeten zoeken. Wij hebben geen zolder, misschien maar goed ook...
    Ik heb ooit op de straatmarkt gestaan met wat oude boeken die wel weg mochten. Twee mensen diep gelukkig gemaakt met boeken die ze al jaren zochten. Dat was wel een mooi gebeuren.

  4. Of misschien alles scannen en op een stick bewaren... neemt weinig plek in ;-))

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *