roddelen over jurkjes (sv)

Wat een absurde schrijfveer. Ik heb van m'n levensdagen nog nooit over jurkjes geroddeld. Eerst had ik door moeder gemaakte jurkjes met aangerimpeld rokje en een strik op de rug, daarna werden ze strak met een grote rits van voren. Toen een hele tijd geen jurkjes, toen, in mijn slanke jaren, de jurkjes van T-shirtstof die zich mochten voegen naar mijn lijf. Er is een galajapon geweest. En ik herinner me nog iets knalblauw gebreids waaronder ik superhoge knalblauwe hakken droeg. Tot zover mijn jurkjesverleden. Op de bruiloft droeg ik een mantelpakje met grote hoed, in de sfeer van Casablanca.
En nu schrijft Wim de Bie op twitter dat hij NIETS wil zien van de Engelse Royal Wedding, en opeens word ik geconfronteerd met de jurkjes waar ik wél over roddel! Nou, roddel. Ik geef mijn mening en hoop dat een ander dat ook doet. Ik ben dol op het bediscussiëren van trouwjurken. Die reuzenmeringue van Lady Di, de stemmige robe-manteau (joepi, heb ik dat woord ook eens gebruikt!) van Camilla, het hemelse gewaad van Maxima, schoonzus Paula die door de liefde getransformeerd leek tot een prachtig fotomodel. Iets in mij gelooft blijkbaar toch nog in sprookjeshuwelijken. De trouwerij in The Sound of Music kan ik tenminste nooit zonder snikken bekijken. Roddel daar verder maar niet over …