Tirza – een uitzichtloos boek


Schrijf boeken die voor stervenden geen tijdverspilling zijn, beval John Gardner. Als stervende – hopelijk pas over 50 jaar maar toch – vond ik Tirza van Arnon Grunberg tijdverspilling. Ik heb het dan ook niet echt uitgelezen, de laatste bladzijden doorgebladerd om te zien of het slecht afliep, en dat deed het.
Steeds meer weerzin voelde ik tijdens het lezen. De hoofdpersoon was een mens in wiens gezelschap ik niet verkeren wilde. "Ja maar, zulke mensen bestaan!" Oh, vast. Misschien is de schrijver er zelf wel eentje, Jörgen Hofmeester, c'est moi! Maar dat wil niet zeggen dat ze het waard zijn er een boek over te schrijven. Tenminste als het boek niet meer doet dan een schilderij steeds meer verfijnen, steeds meer details toevoegen om het effect te versterken van wat we direct weten: Jörgen Hofmeester is een klootzak. Sneu voor hem, maar verschrikkelijk voor degenen die zich noodgedwongen in zijn omgeving ophouden.
Een boek over een klootzak heeft alleen zin als het uitzicht biedt. Uitzicht achterwaarts: hoe is het zo gekomen, en kunnen we daarvan leren, zodat we iets kunnen voorkomen?
Uitzicht voorwaarts: zulke klootzakken bestaan, en Goddank valt eraan te ontsnappen als je je ogen open houdt.
"Ja maar, het is toch goed geschreven?" Jazeker, natuurlijk. Het boek leest soepel als een roofdier, het zit in elkaar gesleuteld als een slang die in zijn staart bijt.
Maar een boek over klootzakken, zonder uitzicht? Dat maakt de schrijver een klootzak. Iemand die zijn lezers iets toewerpt wat hij zelf vol weerzin uitgespuugd heeft.
Ik begin werkelijk te geloven dat alleen de Belgen het nog kunnen, boeken met uitzicht schrijven.

Dit bericht is geplaatst in recensies met de tags , . Bookmark de permalink.

3 Reacties op Tirza – een uitzichtloos boek

  1. Herkenbaar. Ik had dat met The Vivisector van Patrick White. Het boek is erg knap geschreven, maar de hoofdpersoon (een schilder, in tegenstelling tot wat de titel doet vermoeden) was zo weerzinwekkend en abnormaal, en zijn omgeving zo deprimerend, dat lezen een kwelling werd.
    Ik weet niet of de schrijver daarmee een klootzak is, maar ik heb zelf in ieder geval geen boodschap meer aan dergelijke boeken. Ik ga ook niet meer proberen me er doorheen te slaan. Life's too short.

  2. Waar ik dan wel benieuwd naar ben is hoe het komt dat het boek zo ontzettend veel gelezen wordt. Ik vind overigens dat je hier behoorlijk heftig reageert. Iets sjieker had toch best gekund?

  3. Nimeus schreef:

    Boeken over klootzakken met "uitzicht", een Belgisch monopolie ? Hoezo ? Aan wie dacht u ?

Laat een antwoord achter aan Judith van den Hul Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *